 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۳.۶ مگ) |
این سحابی از چشم برخی همانند سر یک ماهیدیده می‌شود. ولی واقعیت اینست که آنچه در این نمای رنگینکیهانی می‌بینید ابرهایی از گاز برافروخته و غبار تیرهدر آی‌سی ۱۷۹۵ هستند، یک منطقه‌ی ستاره‌زایی در صورت فلکی شمالی ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ).
این تصویر بر پایه‌ی جدول رنگ ویژه‌ی تلسکوپ هابلبرای نقشه‌برداری از پرتوهای باریک-باند رنگ‌آمیزی شده و تابش اتم‌های اکسیژن، هیدروژن و گوگرد را به ترتیب به رنگ‌های آبی، سبز و سرخ نشان می‌دهد. ولی داده‌های تصویری پهن-باند هم به تصویر افزوده شده است.
آی‌سی ۱۷۹۵ که در آسمان چندان از خوشه‌ی دوتایی پرآوازه‌ی "اچ و خی"در صورت فلکی برساووش دور نیست، خودش هم کنار سحابی آی‌سی ۱۸۰۵ یا سحابی قلبجای دارد و با هم بخشی از یک مجموعه مناطق ستاره‌زایی در لبه‌ی یک ابر بزرگ مولکولی را ساخته‌اند.
این مجموعه‌ی گسترده‌ی مناطق ستاره‌زاییبا بیش از ۶۰۰۰ سال نوریفاصله از زمین، در بازوی مارپیچی برساووش کهکشان راه شیریجای دارد. در این فاصله، گستردگی این تصویرِ آی‌سی ۱۷۹۵ حدود ۷۰ سال نوری است.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
IC 1795 - The Fishhead Nebula - fish - star forming region - constellation Cassiopeia - nebula - Hubble false-color palette - oxygen - hydrogen - sulfur - atom - broadband filter - Double Star Cluster - Perseus - IC 1805 - Heart Nebula - molecular cloud - Perseus spiral arm - Milky Way Galaxy
منبع: apod.nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان