 |
| این تصویر در اندازه ی بزرگ تر |
اخترشناسان نام این دو کهکشان مارپیچیرا به دلیل داشتن چنین دُم ها بلندی،"موش ها"گذاشته اند، موش هایی که احتمالا از درون یکدیگر رد شده اند.
این دُم ها یا دنباله های بلنددر اثر اختلاف نسبی میان کشش گرانشیکه روی بخش های دور و نزدیک هر کهکشان وارد شده پدید آمده اند. به دلیل بزرگی بسیارِ فاصله ها، این برهم کنش کیهانیبه آرامی و در درازنای صدها میلیون سال رخ داده.
کهکشان های NGC ۴۶۷۶با دوری حدود ۳۰۰ میلیون سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی گیسوان برنیکه (گیسو) دیده می شوند و از اعضای احتمالیخوشه ی کهکشانی گیسوهم هستند.
تصویری که اینجا می بینید در سال ۲۰۰۲ به کمک دوربین پیمایشی پیشرفته ی تلسکوپ فضایی هابلگرفته شد.
این موش های کهکشانی احتمالا در چند میلیارد سال آینده بارها و بارها با یکدیگر برخورد خواهند کرد تا سرانجام در هم آمیخته و با هم یک تک کهکشان را پدید آورند. [ببینید: * برخورد کهکشان ها- همانندسازی از روی واقعیت]
واژه نامه:
NGC 4676 - Mice - spiral galaxy - tail - gravitational pull - galaxy - constellation of Bernice's Hair - Coma Berenices - Coma Cluster of Galaxies - Hubble Space Telescope - Advanced Camera for Surveys
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان