* در چهار تصویر تازه ای که سازمان فضایی اروپا در این هفته از فضاپیمای روزتادریافت و منتشر کرده یک جفت فواره ی غبارآلود به چشم می خورد که در حال بیرون زدن از هسته ی دنباله دار 67-P/چوریموف-گراسیمنکواست.
این عکس ها در ۲ سپتامبر ۲۰۱۴ گرفته شده و به صورت یک موزاییک با ۴ تکه ی جداگانهمنشر شده اند. ما در اینجا این چهار نما را دوباره سر هم کرده ایم - البته نه چندان تمیز- و مقداری هم بر کنتراستشان افزوده ایم تا این دو فواره که بلورهای یخ همراه با غبار به فضا می افشانند بهتر دیده شوند.
 |
| در این موزاییک چهارتکه دو فواره از بخار و گردوخاک را می بینیم که دارند از دنباله دار 67P/C-G بیرون می زنند. این موزاییک از کنار هم گذاشتن و افزایش کنتراست چهار عکس درست شده که دوربین ناوبری فضاپیمای روزتا در ۲ سپتامبر گرفت. تصویر بزرگ تر |
پیش از این هم در عکسی که روزتا از فاصله ی دور و با نوردهی بسیار زیاد از دنباله دار 67-P/چوریموف-گراسیمنکو گرفته بود فواره هایی از بخار پر گرد و خاک به چشم می خورد که داشتند از دنباله دار بیرون می زدند، ولی تا جایی که می‌دانیم، این نخستین تصویریست که هم سطح دنباله دار و هم برون‌ریزی های بسیار کم نورتر آن را نشان می دهد.
فواره ها یا افشانه های یخِ بخارشونده همان چیزی هستند که به دنباله دار نمای زنده و پرجنب و جوش آن را می دهند. گرد و خاکی که به همراه این بخار آب آزاد می شود سرانجام در اثر فشار نور خورشید به عقب دنباله دار رانده شده و دُم غباری دنباله دار را پدید می آورد. نور فرابنفش خورشید نیز باعث می گردد مواد گریزا (فرار)موجود در این بخار به رنگ مهتابی آبی فام و کم نوری بدرخشند و دُم دیگری برای آن پدید آورند که به نام دم یونی یا گازیشناخته می شود. گیسویا همان جو دنباله دار هم آمیزه ای از هر دوی این هاست.
 |
موزاییک چهارتکه ی اصلی و بدون دستکاری ما. این موزاییک از چهار عکسی درست شده که روزتا در ۲ سپتامبر گرفته بود. لکه ی تاریک در مرکز موزاییکبه خاطر شیوه ی عکاسی پدید آمده.تصویر بزرگ تر |
می توانیم انتظار داشته باشیم که این فواره ها در آینده پرقدرت تر شوند و امیدواریم با نزدیک تر شدن دنباله دار 67-P/چوریموف-گراسیمنکو به خورشید و رسیدن به نقطه ی پیراهور (حضیض)مدارش در اوت ۲۰۱۵، چندین فواره ی دیگر نیز به آن ها افزوده گردد.
از آن جایی که فضاپیمای روزتا در حال مانور برای رسیدن به مدار میان دنباله دار و خورشید است، چشم اندازمان از کنش های فواره ای دنباله دار در بهترین حالتش نیست. روزتا در ۲۴ سپتامبر به سمت شبِ دنباله دار خواهد رفت. با فرض این که تا آن هنگام این فواره ها فعال بمانند، شاید بتوانیم آن ها را در حالی ببینیم که از هسته ی تاریک دنباله دار به فضا رفته و از پشت نیز با نور خورشید روشن شده اند.
 |
روزتا این تصویر زاویه-باز را در ۲ اوت ۲۰۱۴، از فاصله ی ۵۵۰ کیلومتری دنباله دار گرفته بود که برای نخستین بار فواره های خاک و غبار آن را نمایان می کرد. تصویر بزرگ تر |
در همین زمینه:
واژه نامه:
Comet 67P/Churyumov-Gerasimenko - ESA - nucleus - mosaic - geyser - ice crystal - jet - comet - 67P/C-G - dust tail - Ultraviolet - volatile - fluoresce - ion tail - coma - perihelion - navigation camera -
منبع: universetoday
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان