ماه کامل ۱۰ اوت به اندازه ی ۱۴% بزرگ تر و ۳۰% پرنورتر از بقیه ی ماه های کامل امسال بود. از همین رو آن را یک "اَبَرماه" (supermoon) می دانند. ولی برخی دیگر بر این باورند که این ماه به اندازه ای که رسانه ها برایش سر و صدا کردند بزرگ و فوق العادهنبود. حق با کدام یک است؟
وسا وانکونن از رائوتالامپی فنلاندکوشیده تا با عکاسی از ماه برای این پرسش پاسخی بیابد:
 |
| این تصویر در اندازه ی بزرگ تر |
وی می گوید: «من قرص کامل ماه در مارس ۲۰۱۴ که یک قرص کامل معمولی بود را با ابرماه اوت ۲۰۱۴ مقایسه کردم. اگر به این دو ماه در عکس های جداگانه نگاه کنیم، متوجه تفاوت چندانی در اندازه های آن ها نخواهیم شد، ولی اگر دو عکس را کنار هم بگذاریم تفاوتشان آشکار می شود. من برای هر دو مورد تنظیمات عکس را یکسان انجام دادم، بنابراین خطایی در همسنجی وجود ندارد.»
دلیل پدید آمدن ابرماه ها اینست که مدار ماه نه یک دایره، بلکه یک بیضی است. یک سر این بیضی نقطه ی پیرازَم یا حضیضاست که ۵۰ هزار کیلومتر به زمین نزدیک تر از سر دیگر بیضی، یعنی نقطه ی اَپازم یا اوج است. نمودار زیر را ببینید:
در روز ۱۰ اوت، ماه درست در زمانی قرص کامل شد که در مدارش هم به نقطه ی پیرازم رسیده بود. این باعث شد قرص ماه به درستی و واقعا بزرگ تر و روشن تر از همیشه به نظر آید. [اگر ماه همزمان با رسیدن به نقطه ی اپازم، قرص کامل شود، در آن صورت کوچک ترین ماه پدید می آید که آن را "ریزماه"می خوانیم-م]
عکس های دیگری از ابرماه، با چشم اندازهایی از زمین که غرق در نور این ابَر-مهتاب شده اند را می توانید در آلبوم تصاویر همزمان SpaceWeatherببینید.
 |
| تصویر ناسا از ابرماه روز یکشنبه، ۱۰ اوت ۲۰۱۴ بر فراز واشنگتن. تصویر بزرگ تر |
در همین زمینه: * دیشب متوجه کوچکی ماه شدید؟
واژه نامه:
full Moon - Supermoon - Vesa Vauhkonen - Moon - orbit - perigee - apogee - Earth
منبع: SpaceWeather
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان