 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر (۴.۶ مگ) |
در این تصویر جالبِ تلسکوپ فضاییهابلیک کهکشان مارپیچیبه نام ان‌جی‌سی ۳۱۶۹را می‌بینیم که صفحه‌اش زاویه‌ی تندی با خط دید ما دارد و به گونه‌ای دیده می‌شود که انگار داریم سرک می‌کشیم تا هسته‌ی درخشانش را از پشت یک دیوار ببینیم.
این دیوار در حقیقت توده‌های انبوه غبار در بازوان مارپیچی این کهکشان است که گرداگرد مرکز آن تاب خورده‌اند. این غبارها از ذراتی مانند یخ آب، هیدروکربن‌ها، سیلیکات‌ها، و دیگر مواد جامد تشکیل شده‌اند و ریشه و سرچشمه‌های بسیاری دارند، از آوارهای به جا مانده از پیدایش سیاره‌ها و ستارگان گرفته تا مولکول‌هایی که در درازنای میلیون‌ها سال در برهم‌کنش با نور ستارگان دگرگون شده‌اند.
فاصله‌ی ان‌جی‌سی ۳۱۶۹ از زمین حدود ۷۰ میلیون سال نوریست و در صورت فلکی سکستاندیده می‌شود. این کهکشان عضو گروه کهکشانی "شیر آی"یا ام۶۹ است، گروهی که مانند گروه محلیخودمان، بخشی از یک دسته‌ی کهکشانی بزرگ به نام ابرخوشه‌ی دوشیزهاست.
--------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
واژه‌نامه:
NASA - ESA - Hubble Space Telescope - spiral galaxy - NGC 3169 - spiral arm - water ice - hydrocarbon - silicate - star - planet formation - molecule - constellation of Sextans - The Sextant - Leo I Group - Local Group - Milky Way - Virgo Supercluster
منبع: spacetelescope
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان