سه سیاره ابَرزمین با توان زیست پذیری درون یک سامانه یافته شد

یک گروه بین المللی از دانشمندان در رکوردی تازه، سه سیاره با توان زیست پذیری را به گرد ستاره ی گلیزه ۶۶۷C یا Gliese 667C یافته اند، ستاره ای به فاصله ی ۲۲ سال نوری از زمین که به گفته ی پژوهشگران، دستکم شش یا هفت سیاره به گِردش می چرخند. این سه سیاره که مدعیِ زندگی بیگانه اند، در منطقه ی زیست پذیر یا کمربند زندگی ستاره جای دارند - ناحیه ای دمایی پیرامون ستاره که در آن، آب مایع می تواند [روی سطح] وجود داشته باشد. گلیزه ۶۶۷C خود عضو یک سامانه ی سه ستاره ای است، بنابراین این سیاره ها می توانند سه ستاره را در آسمان روز خود ببینند. [یک پویانمایی از این سامانه را اینجاببینید. هشت تصویر هم در این زمینه ببینید.]

این عکس آسمانِ پیرامون سامانه ی چندستاره ایِ گلیزه۶۶۷ را نشان می‌دهد. ستاره ی پرنور میانی، دو ستاره‌ی گلیزه ۶۶۷A و گلیزه ۶۶۷B (دوعضو اصلی این سامانه) هستند که در این تصویر، با هم یکی به نظر می‌رسند. در پایین تصویر هم سحابی پرآوازه‌ی پنجه‌ی گربهنمایانست. تصویر بزرگ‌تر

این سه سیاره ی احتمالا سنگیِ درون منطقه ی زیست پذیر گلیزه ۶۶۷C به عنوان سیاره های اَبَرزمین شناخته می شوند - فراسیاره هایی که کم جرم تر از نپتونولی پرجرم تر از زمینند. چنانچه مقام های رصدخانه ی جنوبی اروپا (اِسو) در بیانیه ای گفتند، این سیاره ها به دلیل مدارشان، نامزدهای احتمالی برای میزبانی موجودات زنده ی بیگانه هستند.

میکو تومی، یکی از نویسندگان اصلی پژوهش از دانشگاه هرتفوردشایر بریتانیا در بیانیه ای گفت: «ما از روی بررسی های پیشین می دانستیم که این ستاره دارای سه سیاره است، برای همین در پی آن بودیم که بدانیم سیاره های بیشتری هم دارد یا نه. با افزودن چند تصویر دیگر و بازبینی داده های موجود توانستیم این سه را تایید کرده و با اطمینان، چند تای دیگر را نیز آشکار کنیم. یافتن سه سیاره ی کم جرم در منطقه ی زیست پذیر یک ستاره بسیار هیجان انگیز است.»

این نخستین بار است که سه سیاره ی کم جرم در منطقه ی زیست پذیر یک سامانه ی ستاره ای یافته می شود، و بعید است اخترشناسان سیاره ی دیگری پیرامون گلیزه ۶۶۷C بیابند. منطقه ی زیست پذیر این ستاره تا لبه پُر شده است و به گفته ی پژوهشگران امکان ندارد سیاره ی دیگری بتواند به گونه ای پایدار در این منطقه جای بگیرد.

یکی از اعضای گروه، روری بارنز از دانشگاه واشنگتن هم در بیانیه ای گفت: «اگر چشمداشتمان این باشد که به جای بررسی ۱۰ ستاره و گشتن به دنبال تک سیاره های احتمالا زیست پذیر به گرد آن ها، می توانتیم پیرامون هر ستاره ی کم جرم چندین سیاره با توان زیست پذیری بیابیم، پس شمار این گونه سیاره ها در کهکشانمان باید بسیار بیش از این ها باشد. اکنون می دانیم که می توانیم با بررسی تنها یک ستاره، چندین سیاره پیدا کنیم.»

گلیزه ۶۶۷C کم نورترین ستاره در این سامانه ی سه ستاره ای است. به گفته ی مقام های اِسو، از روی سطح سیاره هایی که به گرد آن می چرخند، آن دو ستاره ی درخشان ترِ دیگر به روشنی ماه شب چهارده در آسمان شبانه دیده می شوند و به هنگام روز هم به روشنی دیده می شوند.

گلیزه ۶۶۷C کم نورتر و خنک تر از خورشید است و از همین رو، سیاره هایی که بسیار به آن نزدیکند نیز می توانند زیست پذیر باشند. چنانچه مقام های اِسو می گویند، منطقه ی زیست پذیر این ستاره درون مداری به اندازه ی مدار سیاره ی تیر به گرد خورشید جای دارد.

واژه نامه:

منبع: SPACE.com