 |
| این تصویر در اندازه‌ی بزرگ‌تر |
دلیل این همه آشوب و هیاهو در سحابی بچه قورباغه چیزی نیست به جز ستاره‌زایی!
سحابی گسیلشی غبارآلود بچه قورباغه (آی‌سی ۴۱۰) با فاصله‌ی حدود ۱۲۰۰۰ سال نوری از زمین، در صورت فلکی شمالیارابه‌رانجای دارد. این ابر برافروخته بیش از ۱۰۰ سال نوری پهنا دارد و بادهاو پرتوهای ستارگان خوشه‌ی بازان‌جی‌سی ۱۸۹۳که در دلش است با پس زدن گاز و غبارش، آن را تراشیدهو نقش‌هایی در آن پدید آورده‌اند.
ستارگان درخشان و نوزاد این خوشه که در جای جای این سحابی ستاره‌زا دیده می‌شوند، همگی با هم حدود۴ میلیون سال پیش از دل همین ابر میان‌ستاره‌ای به دنیا آمده‌اند.
نزدیک مرکز تصویر دو جریان مواد به شکل بچه قورباغه که از جاهای دیگر سحابی چگال‌ترند و دُمشان رو به بیرون از مرکز سحابی کشیده شده به چشم می‌خورد.
این بچه‌قورباغه‌های کیهانی خودشان جایگاه ستاره‌زایی‌های تازه درآی‌سی ۴۱۰هستند و درازای هر یک به حدود ۱۰ سال نوری می‌رسد.
تصویریکه اینجا می‌بینید در نور فروسرخو با بهره از ماهواره‌ی کاوشگر پیمایشی میدان-گسترده‌ی فروسرخ ناسا (وایز، WISE) گرفته شده.
-------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
Tadpole nebula - star formation - IC 410 - constellation of the Charioteer - Auriga - stellar wind - open star cluster - NGC 1893 - star - tadpole - infrared - NASA - Wide Field Infrared Survey Explorer - WISE
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان