تصویر تازه هابل از قلب باشکوه‌ترین ابر آسمان

اخترشناسان به هنگام جستجوی سیاره‌های سرکشو ستارگان ناتمام به کمک تلسکوپ فضایی اِسا/ناسای هابل، تصویر موزاییکی تازه‌ای هم از سحابی شکارچی (به عربی: جبار) پدید آوردند. آنها در پیمایش خود از این منطقه‌ی ستاره‌زایی پرآوازه، چیزی را یافتند که می‌تواند تکه‌ی گمشده‌ی یک جورچین کیهانی باشد؛ سومین عضو یک خوشه‌ی ستاره‌ایکه دیرزمانیست از هم پاشیده. [خبر کاملش را به زودی خواهید خواند]

سحابی شکارچی نزدیک‌ترین منطقه‌ی ستاره‌زاییبه زمین است و تنها ۱۴۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. این سحابی جای پرآشوبیست- ستارگان در آن به دنیا می‌آیند، سامانه‌های سیاره‌ای ساخته می‌شوند و پرتوهای ستارگان بزرگ و جوان ابرهای سحابی را می‌تراشند و حفره‌هایی در آن پدید می‌آورند و با پس زدن آنها، رشد ستارگان کوچک‌تر نزدیک را دچار اختلال می‌کنند.

به دلیل همین آشوب و هیاهو، دانشمندان تاکنون بارها برای بررسی فرآیندهای گوناگونی که در این سحابی جریان دارد هابل را رو به آن تنظیم کرده‌اند. این تصویر همنهاده‌ی گسترده که ناحیه‌ی مرکزی این سحابی را نشان می‌دهد، از همگذاری داده‌های دیدنی (مریی) و فروسرخ-نزدیک درست شده و تازه‌ترین دستاورد هابل از بررسی این سحابی است.

اخترشناسان از این داده‌های تازه‌ی فروسرخ برای شکار سیاره‌های آواره و سرکش (سیاره‌هایی که آزادانه و بدون هیچ ستاره‌ی میزبانی در فضا شناورند) و کوتوله‌های قهوه‌ایدر سحابی شکارچی کمک گرفتند. توانایی‌های فروسرخ هابل همچنین به آن امکان می‌دهد تا ابرهای چرخان گاز و غبار را به دقت بنگرد و ستارگان پنهان در آنها را آشکار کند که در تصویر پایانی به رنگ‌های سرخ درخشان دیده می‌شوند. یکی از این ستارگان که اخترشناسان به طور شانسی آن را یافتند، سرعتی نامعمول داشت -حدود ۲۰۰ هزار کیلومتر بر ساعت. این ستاره می‌تواند تکه‌ی گمشده‌ی جورچین یک سامانه‌ی ستاره‌ای باشد که حدود ۵۴۰ سال پیش از هم پاشیده بود.

در ویدیوی زیر، با بزرگنمایی بخشی از آسمان در صورت فلکی شکارچی، به سحابی شکارچی می‌رسیم. اگر ویدیو اینجا اجرا نشد می‌توانید آن را در فیسبوک یا کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان ببینید:

-------------------------------------------------

واژه نامه:

منبع: spacetelescope