* کشف هفت سیارهی هماندازهی زمین پیرامون یک ستارهی نزدیک به نام تراپیست-۱ قطعا خبر هیجانانگیزیست. ولی اگر بخواهیم به این دنیاهای بیگانهی زمینسان سفر کنیم چه مدت در راه خواهیم بود؟
![]() |
سامانهی تراپیست-۱ در فاصلهی تنها ۱۲ پارسکی زمین، بهترین مقصد آیندگان برای گذراندن تعطیلات در یک "منطقهی زیستپذیر" |
فاصلهی تراپیست-۱از زمین ۳۹ سال نوری است، یعنی حدود ۳۶۹ تریلیون کیلومتر. اگر با سرعت نوربخواهیم این فاصله را بپیماییم نیاز به ۳۹ سال زمان خواهیم داشت. ولی تاکنون هیچ فضاپیمایی که بتواند به سرعتی حتی نزدیک به این حد برسد هم ساخته نشده.
با این وجود فضاپیماهای بسیار سریعی تاکنون به فضا پرتاب شدهاند. با فناوری امروزی، چه مدت زمان میبرد تا به تراپیست-۱ برسیم؟
اندازهگیری این مدت بر پایهی سرعت فضاپیماها کاری ساده است. از آنجایی که سرعت برابر است با مسافت بخش بر زمان؛ پس مدت سفر به تراپیست-۱ برابر میشود با فاصله (۳۹ سال نوری) بخش بر سرعت فضاپیما.
* نیوهورایزنز
نیوهورایزنزیا افقهای نو، سریعترین فضاپیمایییت که تاکنون به فضا پرتاب شده [دقت کنید: سرعت پرتاب، یعنی سرعت آغازین-م]. این کاوشگر در سال ۲۰۱۵ از کنار پلوتوگذشت و اکنون دارد با سرعت ۱۴.۳۱ کیلومتر بر ثانیه رو به بیرون از سامانهی خورشیدیو به سوی فضای میانستارهایپیش میرود. با این سرعت، نیوهورایزنز برای رسیدن به تراپیست-۱ باید حدود ۸۱۷۰۰۰ سال در راه باشد.
* جونو
فضاپیمای جونوی ناسا در عمل برای رسیدن به مشتریدر سال ۲۰۱۶ سرعتی بیش از نیوهورایزنز داشت. این فضاپیما به کمک گرانش مشتری به سرعت بیشینهای حدود ۲۶۵۰۰۰ کیلومتر بر ساعت نسبت به زمین دست یافت و سریعترین ساختهی دست انسان نام گرفت- هر چند که سرعت پرتابش کمتر از سرعت پرتاب نیوهورایزنز بود.
جونو حتی اگر به طور پیوسته با این سرعت پیش برود (بدون هیچ تغییر سرعتی در راه)، ۱۵۹۰۰۰ سال زمان میبرد تا به تراپیست-۱ برسد.
* وویجر ۱
وویجر ۱، دورترین جسم ساختهی انسان، در سال ۲۰۱۲ از سامانهی خورشیدی بیرون رفتو پای به فضای میانستارهای گذاشت. به گفتهی ناسا، این فضاپیما اکنون دارای سرعتی حدود ۶۱۵۰۰ کیلومتر بر ساعت (۱۷ کیلومتر بر ثانیه) است. وویجر ۱ اگر بخواهد به تراپیست-۱ برسد ۶۸۵۰۰۰ سال در راه خواهد بود.
ولی واقعیت اینست که وویجر ۱ هرگز به تراپیست-۱ نخواهد رسید زیرا مسیرش رو به ستارهی دیگری به نام AC +79 3888 (گلیزه ۴۴۵) در فاصلهی ۱۷.۶ سال نوری زمین است و ۴۰ هزار سال دیگر از فاصلهی ۱.۷ سال نوری آن خواهد گذشت [خود این ستاره دارد با سرعت ۴۳۰ هزار کیلومتر بر ساعت به سوی سامانهی خورشیدی می آید و در زمان رسیدن وویجر به آن، تنها ۳.۴۵ سال نوری از خورشید فاصله خواهد داشت-م].
* شاتل فضایی
شاتل فضاییناسا با سرعت بیشینهی حدود ۲۸۱۶۰ کیلومتر بر ساعت زمین را دور میزد. فضاپیمایی با این سرعت حدود ۱.۵ میلیون سال در راه خواهد بود تا به تراپیست-۱ برسد.
بنابراین برای سفر انسانها به سامانهی تراپیست-۱، فضاپیمای شاتل وسیلهی کاربردیای نخواهد بود.
* برنامهی رویایی هاوکینگ
یک فضاپیمای فراسریع که میتواند در بازهی زمانی بسیار کوتاهتری به تراپیست-۱ برسد، فضاپیمایی میانستارهایست که توسط استیون هاوکینگدر برنامهاش (Breakthrough Starshot) رویاپردازی شده.
کاوشگرهای کوچک و پیشران-لیزری هاوکینگ از دید نظری میتوانند با سرعتی ۲۰ درصد سرعت نور، یا ۲۱۶ میلیون کیلومتر بر ساعت پرواز کنند. این حدود ۴۰۰۰ برابر سرعت فضاپیمای رکوردشکن نیوهورایزنز ناسا است! فضاپیمایی با این سرعت میتواند در کمتر از ۲۰۰ سال به تراپیست-۱ برسد. ولی چنین رویایی هنوز جامهی واقعیت نپوشیده.
با فناوری امروز هیچ راهی برای این که کسی از مردمان امروز بتواند در مدت زندگی خود به تراپیست-۱ برسد وجود ندارد. در نشست خبری روز ۲۲ فوریهی ناسا که دربارهی این یافتهی تازه برگزار شده بود، مقامهای ناسا گفتند برای رسیدن به سامانهی تراپیست-۱ دستکم به ۸۰۰ هزار سال زمان نیاز داریم.
پس به این زودیها برنامهریزی برای یک تعطیلات میانستارهای را آغاز نکنید!
--------------------------------------------
به کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
واژه نامه:
Earth - planet - star - TRAPPIST-1 - New Horizons - Pluto - solar system - NASA - Juno - gas giant - Jupiter - Voyager 1 - interstellar space - AC +79 3888 - space shuttle - Stephen Hawking - Breakthrough Starshot - laser - news conference
منبع: Space.com
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان