از مرغ دریایی تا شباهنگ

این تصویر موزاییکی گسترده و زیبا حدود ۲۰ درجه از آسمان سیاره‌ی زمین را می‌پوشاند.

این منطقه‌‌ی پر از سحابینزدیک لبه‌ی ابَرحباب شکارچی-جویجای دارد، فضایی که با پوسته‌های چسبیده و روی هم افتاده‌ی گاز و غبار در دل ابرهای مولکولی نزدیک صفحه‌ی کهکشان راه شیری پر شده.

در سمت چپ تصویر، سحابی بزرگمرغ دریاییرا می‌بینیم که از دو بخش تشکیل شده: سحابی گسیلشیان‌جی‌سی ۲۳۲۷ که سر آن را ساخته و آی‌سی ۲۱۷۷که پراکنده‌تر است و بدن و بال‌های آن را پدید آورده. بال‌های سحابی مرغ دریایی حدود ۳۸۰۰ سال نوری از ما فاصله دارند و با پهنای ۲۴۰ سال نوری، همچنان در بازوی مارپیچی خودمان (بازوی شکارچی) جای دارند.

شباهنگآبی‌فام، ستاره‌ی آلفای صورت فلکی سگ بزرگکه به نام شعرای یمانی هم شناخته می‌شود و پرنورترین ستاره‌ی شب‌های سیاره‌ی زمین است به خوبی در سمت راست چارچوب دیده می‌شود، ولی بسیار از آن سحابی‌ها به زمین نزدیک‌تر است و تنها ۸.۶ سال زمان می‌برد تا نورش به چشم ما برسد.

اگر این تصویر بزرگرا به دقت بررسی کنید، خوشه‌ی ستاره‌ای مسیه ۴۱که به نام ان‌جی‌سی ۲۲۸۷ شناخته می‌شود، و سحابی کلاهخود ثورو چند جرم دیگر که نامشان در تصویر دوم آورده شده را هم خواهید یافت.

--------------------------------------------

واژه نامه:

منبع: apod.nasa.gov