 |
| این تصویر در اندازه ی بزرگ تر |
پشته ی گسیلشی (نشری) و نورافشانی که در این چشم انداز واضح و رنگین کیهانیمی بینید به نام IC ۵۰۶۷ شناخته می شود. این پشته که خود بخشی از یک سحابی گسیلشیبزرگ تر، با پیکره ای آشنا به نام سحابی پلیکاناست، حدود ۱۰ سال نوری گستردگی داشته و در خمیدگی سر و گردن پلیکان جای دارد.
در این نمای رنگ زیف (رنگ کاذب) برای نشان دادن تابش فراگیر خطوط گسیلشیباریک اتم های سحابی از همان رنگ هایی بهره گرفته شده که تلسکوپ فضایی هابل ناسا برای مناطق ستاره زایی به کار می برد.
پیکره های تیره و شگفت انگیزی که در این میدان دیدِ ۰.۵ درجه ای دیده می شود ابرهایی از گاز و غبار سرد هستند که در اثر برخورد بادها و پرتوهای ستارگان داغ و بزرگ پس زده و "تراشیده"شده اند. نمای نزدیک از برخی از این ابرهای تراش حورده، نشانه هاییآشکار از ستارگان نوزاد را در آن ها نشان می دهد.
خود سحابی پلیکان به نام IC ۵۰۷۰ نیز شناخته می شود و حدود ۲۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. برای یافتن آن، شمال باختری ستاره ی درخشان دنبدر صورت فلکی بلندپرواز ماکیانرا جستجو کنید.
--------------------------------------------
کانال تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
واژه نامه:
IC 5067 - emission nebula - Pelican Nebula - emission line - atom - Hubble Space Telescope - star forming region - star - IC 5070 - Deneb - constellation Cygnus
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان