درون یک آشکارساز پادنوترینو

چرا در جهان هستی ماده بیشتر از پادماده است؟

برای پاسخ به چنین پرسشی و همچنین شناخت بهتر این جنبه از فیزیک پایه، بخش های انرژی چین و آمریکا"پروژه ی رآکتور نوترینوی خلیج دایا"را بنیان گذاشته اند.

هشت آشکارساز خلیج دایا که زیر لایه ای کلفت از سنگ، در حدود ۵۰ کیلومتری شمال خاور هنگ کنگچینساخته شده اند، پادنوترینوهایی که از شش رآکتور هسته ای نزدیکشان گسیل می شوند را دریافت می کنند.

در اینجا عکسیرا می بینیم که از درون یکی از آشکارسازهای خلیج دایاگرفته شده. حسگرهای فوتون این آشکارساز که در تصویر نشان داده شده، نور کم‌سویی که از برهمکنش پادنوترینوهابا مایعات درون آشکارساز پدید می آید را دریافت می کند.

دستاوردهای آغازینبه طور نامنتظره ای نشانگر نرخ بالای تبدیل یک گونه پادنوترینو به دیگری است، نرخی که -اگر تایید شود- می تواند به وجود یک گونه ی تاکنون ناشناخته از نوترینو اشاره کندو همچنین بر شناخت بشر از واکنش های ذرات بنیادینکه در نخستین ثانیه هایپس از مهبانگرخ دادندتاثیر بگذارد.
[نوترینوها می توانند "نوسان"کرده و با تبدیل شدن به یک مزه یا گونه ی دیگر، به اصطلاح تغییر مزه بدهند. تاکنون سه مزه ی نوترینو شناخته شده بود ولی اکنون بر پایه ی دستاورد این آزمایشگاه، گویا مزه ی چهارمی هم وجود دارد- م]

--------------------------------------------

واژه نامه:

منبع: apod.nasa.gov