آیا ممکن است سرعت دور شدن کهکشان ها بیش از سرعت نور بشود؟

پرسش: چگونه ممکن است سرعت دور شدن کهکشان ها از سرعت نور فراتر برود؟

پاسخ:نظریه ی نسبیتانیشتین می گوید که سرعت نور - ۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه- بیشترین سرعتی است که همه ی اجسام درون کیهان می توانند به آن برسند. برای نزدیک شدن به سرعت نور، انرژی بیشتر و بیشتری مورد نیاز خواهد بود. حتی اگر همه ی انرژی درون کیهان را به کار ببرید، باز هم به سرعت نور دست نخواهید یافت.

چنان چه می دانید، بیشتر کهکشان های گیتی به دلیل رویداد مهبانگ (انفجار بزرگ)، و همچنین به دلیل وجود انرژی تاریک که نیروی شتاب دهنده ی دیگری به روند گسترش کیهان می افزاید، در حال دور شدن از ما هستند.

کهکشان ها، از جمله راه شیری خودمان، دارند پا به پای گسترش و انبساط کیهان حرکت می کنند و همه از یکدیگر دور می شوند، مگر آن هایی که آنقدر به هم نزدیکند که گرانششان آن ها را کنار هم نگه می‌دارد [ولی به هر حال مجموع آن ها هم از دیگر کهکشان ها دور می شوند. -م]

هر چه به کهکشان های دورتر و دورتری نگاه کنیم، سرعت دور شدن آن ها را بیشتر و بیشتر خواهیم دید [چیزی که به پدیده ی سرخگرایی یا انتقال به سرخمی انجامد -م]. واین امکان هست که سرانجام کهکشانی به سرعت نور برسد. در نقطه‌ای از کیهان که کهکشان ها به سرعت نور می رسند، نوری که از آن ها گسیلیده می شود دیگر هرگز به ما نخواهد رسید.

زمانی که چنین چیزی روی می دهد، دیگر فوتونی از نور آن کهکشان های دوردست به ما نخواهد رسید و از چشم ما پنهان خواهند شد؛ و ما هرگز نخواهیم دانست که اصلا چیزی آن جا بوده یا نه.

به نظر می رسد در این صورت نظریه های نسبیت اینشتین نقض می شود، ولی چنین نیست:

این کهکشان ها نیستند که دارند با چنین سرعتی در فضا به پیش می روند، بلکه این خود فضاست که در حال گسترده شدن و انبساط با آهنگی سریع است و تنها دارد کهکشان ها را با خود می برد. پس چون کهکشان ها با چنین سرعت هایی حرکت نمی کنند، بنابراین خدشه ای هم به هیچ قانون فیزیکی وارد نمی کنند.

یک اثر جانبی غم انگیزِ این روند گسترش اینست که بیشتر کهکشان ها تا سه تریلیون سال دیگر به چنین مرزی خواهند رسید و از آن پس دیگر هیچ کیهان شناسی در آینده از وجود دنیایی بزرگ در آن سوی این افق خبر نخواهد داشت.

واژه نامه:

منبع: universetoday