شگفتی دیگری از پلوتو: چاله هایی اسرارآمیز

پلوتو با آن ویژگی قلب-مانند، کوه های یخی، و سطح "پوست ماری"اش، دانشمندان ماموریت نیوهورایزنزرا با گستره ای از شگفتی ها و پیچیدگی های گوناگون غافلگیر و بهت زده کرده است.

اکنون در این تازه ترین تصویر که از بخشی از قلب پلوتو گرفته شده، الگوهای سلول-مانند رازگونه ای (چپ) را به همراه دسته هایی نامعمول از سوراخ ها و گودی های کوچک (از پایین، چپ تا بالا، راست) می بینیم.

به باور دانشمندان، این منطقه که نام غیررسمی فلاته ی اسپوتنیکرا بر آن نهاده اند، از یخ هایی گریزا (فرّار) مانند نیتروژنجامد تشکیل شده. آنان بر این گمانند که این سوراخ ها و فرورفتگی ها -که پهنای هر یک به صدها متر و ژرفایشان به ده ها متر می رسد- احتمالا در اثر والایش (تصعید) یا بخار شدن همین یخ ها پدید آمده اند. ولی این که چرا چنین الگو و پیکره بندی خیره کننده ای پیدا کرده اند یک راز مانده. به این شگفتی ها این را هم بیافزایید که حتی با این وضوح تصویر هم هیچ دهانه ی برخوردی‌ایدیده نمی شود، چیزی که جوانی بی‌اندازه ی فلاته ی اسپوتنیک از نظر زمین‌شناختی را نشان می دهد.

هال ویور، دانشمند پروژه ی نیوهورایزنز از آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانز هاپکینزدر لورل مریلند می گوید: «پلوتو به گونه ی خوبی شگفت انگیز است. این چاله ها، و شیوه ی ترازبندی آن ها، سرنخ هایی درباره ی جریان یخ هاو دادوستد مواد گریزا میان سطح و جو به ما می دهد، و گروه علمی به سختی در تلاش است تا فرآیندهای فیزیکی‌ای که در آن نقش دارند را بشناسد.»

فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا اندکی پیش از رسیدن به نزدیک ترین فاصله ی پلوتو در روز ۱۴ ژوییه ی ۲۰۱۵، به کمک دوربین شناسایی برد بلند خود (لوری، LORRI) گرفت. این عکس پهنه ای به اندازه ی ۲۱۰ کیلومتر را پوشانده و جزییاتی به کوچکی ۲۵۰ متر را آشکار کرده. خورشید از سمت چپ بر چشم انداز تابیده و شمال در بالا، سمت چپ است.

واژه نامه:

منبع: nasa