نخستین دونوازی موسیقی کیهانی: یک پیانو روی زمین و یک ستاره در ژرفای فضا

 موسیقی کیهانی به این زیبایی نشنیده بودیم.

یک اخترشناس به نام بوراک اولاش توانسته برای نخستین بار یک دونوازی (دوئت) را با ستاره ای در فاصله ی ۱۱۰۰ سال نوری از زمین اجرا کند.

این ستاره که "وای زرافه آ"یا Y Cam A نام دارد، یکی از دو ستاره ی یک سامانه ی "دوتاییِ گرفتی"در صورت فلکی زرافه است. بررسی تغییرات درخشش این ستاره در گذر زمان نشان می دهد که سطح آن با نوسان در چهار بسامد، مانند یک ناقوس زنگ می زند.

اولاش پایین ترین بسامد نوسان های این ستاره را بر روی نت لا (A) با بسامد استاندارد ۴۴۰ هرتزگذاشت و سه تای دیگر را بر همین پایه گام گذاری کرد. وی برای آن که نتهای کافی برای آهنگ خود به دست آورد، این فرآیند را با تنظیم پایین ترین لحنبا نت های سل (G)، رِ (D)، و دو (C) تکرار کرد و بدین ترتیب، آکوردیبرای بسامدهای این ستاره نوشت.

بخشی از نت های دونوازی پیانو-ستاره. نت های کامل آن را اینجاببینید

اولاش در کار پییشین خود نشان داده بود که بسامدهای Y زرافه A بیشترین هماهنگی را با گام تمام پردهی کاستهدارند، گامی که اغلب در موسیقی جازبه کار برده می شود. از همین رو وی نت هایی از آن گام را به آکورد افزود تا یک همراهیبا پیانوی خودش برای آواز آن ستاره بیافریند.

به باور اولاش، اگرچه این قطعه ی موسیقی تنها از آوای یک ستاره و یک پیانو تشکیل شده، ولی با همخوان کردن نوسان های ستارگان دیگر با دیگر دستگاه های موسیقی می توان به سادگی یک قطعه ی ارکسترکیهانی پدید آورد. 

بهره گیری از آوای ستارگان برای آهنگسازی در گذشته هم به شیوه ای دیگر انجام شده بود: * آهنگسازی با ستارگان واقعی

بازبرد: arxiv 

در همین زمینه: *سونات ابرنواختر* سمفونی چند میلیارد ساله  

واژه نامه:

منبع: newscientistو soundcloud.com/bulash