مرداب صورتی

پُشته هایی از گاز برافروخته ی میان ستاره ای و ابرهای تیره ی غبار در ژرفای کیهانی و پرآشوبسحابی مردابجای گرفته اند.

این منطقه ی ستاره زایی درخشان که ام۸ نیز نام دارد، حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین دور است ولی باز هم برای تورهای تلسکوپیبه عنوان یکی از ایستگاه های محبوب صورت فلکی کمان (قوس) در راستایمرکز کهکشانراه شیری شناخته می شود.

در این نمای خیره کننده و ژرف (با نوردهی بلند)، چیزی که بیش از همه به چشم می خورد، گسیلش سرخ فام و ویژه ی اتم های یونیده ی هیدروژنی است که الکترون های از دست داده ی خود را دوباره به دست آورده اند. در این میدان دید، پهنه ای به گستره ی ۴۰ سال نوری در مرکز سحابی مرداب را می بینیم. [نمای کامل تر را در پایین ببینید]

ساختار ساعت شنی-مانندی که نزدیک میانه ی چارچوب دیده می شود، گازهای یونیده ایست که در اثر تابش پرانرژی و بادهای شدید یک ستاره ی بزرگ و جوانتراشیده شده و پیکره ای مانند ساعت شنی پیدا کرده است.

واژه نامه:

منبع: apod.nasa.gov