هیدرا، بیرونی ترین ماه پلوتورا از زمان یافته شدنش در سال ۲۰۰۵ تاکنون تنها به عنوان یک نقطه ی کم نور و با پیکره، اندازه، و بازتابندگی نامشخص می شناختیم. ولی با عکس هایی که فضاپیمای نیوهورایزنزبه هنگام گذر تاریخی‌اش از درون سامانه ی پلوتو-شارونگرفته و امروز به زمین فرستاده، این ویژگی های بنیادی دیگر کاملا برایمان آشکار شده است.
نماهای دوربین شناسایی برد بلند نیوهورایزنز (لوری، LORRI) پیکره ای نامنظم با سطحی که درخشندگی های بسیار گوناگونی دارد نشان می دهد. عکس لوری که هر پیکسلش هم ارز ۳ کیلومتر است، یک ماه کوچک سیب زمینی-مانند با پهنای ۴۳ در ۳۳ کیلومتر را نمایان کرده. به احتمال بسیار سطح هیدرا هم مانند سطح شارون پوشیده از آب یخ زده است، فراوان ترین گونه ی یخ در کیهان. در ناحیه ی روشن هیدرا یک ساختار دایره ای تیره تر با قطر نزدیک به ۱۰ کیلومتر دیده می شود. بازتابندگی هیدرا (درصد نور بازتابیده نسبت به نور تابیده بر آن) چیزی میان پلوتو و شارون است.
هال ویور، دانشمند پروژه ی نیوهورایزنز و رهبر عملیاتی لوری می گوید: «نیوهورایزنز سرانجام توانست به ویژگی های فیزیکی بنیادی هیدرا پی ببرد. ما هیدرا را در عکس هایی بعدی که هنوز در راهند از این هم بهتر خواهیم دید.»
نیوهورایزنز به هنگام گرفتن این عکس حدود ۶۴۰ هزار کیلومتر از هیدرا فاصله داشت.
واژه نامه:
Pluto - Hydra - New Horizons - Charon - Earth - Long Range Reconnaissance Imager - LORRI - water ice - reflectivity - Hal Weaver
منبع: nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان