* در نماهای تازه ای که خودروی کنجکاوی ناسا در این هفته به زمین فرستاده، خورشید را می بینیم که دارد به زیر افق آبی فام سیاره ی بهرام (مریخ)می خزد.
خودروی کاوشگر کنجکاویناسا این نماهای غروب را با بهره از دوربین روی بازویش (ماستکم، Mastcam) در روز ۱۵ آوریل ۲۰۱۵ که برابر با ۹۵۶مین روز بهرامی، یا "سول"از ماموریتش در دهانه ی گیلسیاره ی بهرام بود ثبت کرد. تصویر پویای (gif) بالا از پیوند این نماها درست شده. در تصویر زیر هم یکی از آن ها را می بینید.
تصویربرداری در وقفه ی میان توفان های گرد و خاک انجام شد، ولی بخشی از غبارها در بلندای جو به جا مانده بودند. نماهای غروب به پژوهشگران برای ارزیابی پراکندگی عمودی غبار در جو کمک می کند.
مارک لمون، از دانشگاه تگزاس ای اند امدر کالج استیشنتگزاس، و یکی از اعضای گروه برنامه ریز این مشاهدات می گوید: « دلیل این رنگ ها اندازه ی مناسب ذرات ریز غبار است که باعث می شوند نور آبی کمی بیشتر از نور سرخ در جو نفوذ کند. هنگامی که نور آبی از روی ذرات غبار [در افق] پراکنده می شود، نسبت به نورهای رنگ دیگر، نزدیک تر به راستای خورشید دیده می شود. بقیه ی آسمان بهرام به رنگ زرد تا نارنجی دیده می شودزیرا نور زرد و سرخ در آن جا به جای این که درآشامیده (جذب) شود یا نزدیک به خورشید دیده شود، پراکنده می گردد.»درست مانند غروب زمین که رنگ های چشمگیرتری نسبت به زمان های دیگر دارد، غروب های بهرام هم رنگ چشمگیری دارد ولی به گونه ی وارونه. آسمان زمین به طور معمول آبی است و افق غروب هایش زرد و سرخ دیده می شود ولی آسمان معمول بهرام سرخست و افق های غروبش آبی. دلیلش هم چنان که گفتیم، "اندازه"ی ذرات غبار نسبت به طول موج نور دیدنی (مریی) است.
پیش از این، تصویر پرآوازه ی غروب بهرام را از چشم خودروی روح (اسپیریت) دیده بودیم: * عکسی تاریخی: غروب دلگیر آفتاب در سیاره بهرام
واژه نامه:
sun - Martian horizon - Earth - NASA - Curiosity - Mars - rover - Martian day - so - Gale Crater - Mast Camera - Mastcam - Mark Lemmon - Texas A&M University
منبع: nasa
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان