 |
| این تصویر در اندازه ی بزرگ تر |
سحابی پلیکانکه نمایی پرنده-مانند دارد، در راستای یک صورت فلکی ویژه ی پرندگان هم دیده می شود: صورت فلکی ماکیان (دجاجه، قو).
در جای جای این سحابی، ستارگانی تازه به دنیا آمده اند که چهره های روشنشان با غبارهای تیره ی سحابی زشتو کدر شده. خود این غبارها از ذراتیمانند ذرات دود درست شده اند که در جو ستارگان جوان پدید آمده و توسط بادهای ستاره ایو انفجارهایابرنواختری پخش شده اند.
در سمت راست مرکز چارچوب، فواره هایچشمگیریک ستاره ی هربیگ-هارورا می بینیم که دارد ستونگرد و غباری به بلندای یک سال نوریکه خود در آنست را ویران می کند [همان رگه ی سرخ و کوچکی که در نوک ستون تیره ی سمت راست مرکز دیده می شود- م]
بیشینه ی مواد درون سحابی پلیکان را هیدروژنو هلیومتشکیل می دهد ولی این تصویربه گونه ی علمی رنگ آمیزیشده تا نوری که توسط مقادیر اندکی از نیتروژن، اکسیژن، و گوگردیونیده یدرون آن گسیلیده می شود را نیز بنمایاند.
سحابی پلیکان (IC ۵۰۶۷ و IC ۵۰۷۰) حدود ۲۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و آن را می توان با یک تلسکوپ کوچک در شمال خاور ستاره ی روشن دُنُب (ردف، دُم ماکیان) پیدا کرد.
در همین زمینه: * پلیکان در کنار آمریکای شمالی
واژه نامه:
Pelican Nebula - nebula - constellation of Cygnus - Swan - bird - stellar wind - Herbig-Haro - jet - nitrogen - oxygen - sulfur - hydrogen - helium - IC 5067 - IC 5070 - star - Deneb
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان